رنگ كوره اي

در مورد رنگ پودری الکترواستاتیک چه می دانید؟

پوشش های پودری برای اولین بار در اوایل ده 50 میلادی در ایالت متحده آمریکا حضور یافتند که صرفاً عبارت بودند از : پودر رزین اپوکسی ، پیگمنت و چند ماده افزودنی دیگر گه همگی در مخلوط کن هایی با تیغه Z شکل و یا آسیاب گلوله ای مخلوط و همگن می گردیدند . در سال 1961 یک موسسه آلمانی از اکسترودر همراه با حرارت برای تولید پیوسته خمیر رنگ پودری استفاده کردکه این روش ، با وجود سرعت کند واکنش رزین موجود آن زمان پیشرفت بزرگی در جهت افزایش سرعت و حجم تولید محسوب می شد.

در آن زمان روش کاربردی رنگ کوره ای تنها با روش بستر سیال (F.B) بود که در این روش قطعه مورد نظر ابتدا تا دمای مشخصی داغ می شدو بعد در داخل حمامی از پودر های معلق در هوا فرو برده می شد.و در نتیجه پوشش ضخیمی از پودر بر روی سطح می نشست.این روش بسیار گران تمام می شد و کاربرد آن به موارد خاصی مانند عایق کاری و یا ایجاد پایداری در برابر خوردگی محدود می شد.

در طی همان سال روش الکترواستاتیک برای رنگ آمیزی با رنگ های پودری توسط کمپانی شل (shell) در انگلستان ابداع گردید و از سال 1962 هم زمان با شروع استفاده از این روش ، طی 10 سال رشد بسیار زیادی در صنعت تولید رنگ های پودری مشاهده شد بطوریکه در مقایسه با سایر صنایع نوپا چشم گیر بود.

این نوع پوشش ها اگرچه در خاور دوری با اقبال روبرو شد ولی در اروپا و امریکا مورد توجه واقع نشد.علت آن گران قیمت بودن این نوع پوشش های رنگ پودری در مقایسه با سایر انواع و نیز عادت کردن بازار مصرف اروپا به رنگ های اپوکسی ،پلی استری و هیبریدی بود که باعث شد پوشش های اکریلیک با وجود کیفیت خوب با استقبال رو به رو نشود.